Nie łatwo go pokonać

Jest piątek, piąta rano i pomyślałem, że to wspaniały czas, aby napisać do Ciebie! Pewnie jeszcze śpisz, a ja od dwóch godzin realizuję już mój plan na kolejny fajny dzień.

Z jednej strony staram się prowadzić moje fajne życie – i nie chodzi mi wcale o blog, ale o wartości, jakie on reprezentuje – wmawiam sobie, że nie żałuję w życiu żadnej decyzji, jednak mimo to, jestem dla siebie mocno krytyczny. Co z resztą często widać w moich wpisach, mailach czy nagraniach. Zawsze chcę wycisnąć z siebie więcej, nigdy nie jestem w pełni zadowolony z tego co stworzyłem, zawsze widzę jakieś niedoróbki, nierzadko dreszcz zażenowania z powodu totalnej „klapy”. Zastanawiałem się, czy te dwie rzeczy trochę się nie wykluczają…

Co ciekawe, moje podejście nie doprowadza mnie do frustracji, depresji, zniechęcenia czy obrzydzenia – a pewnie wiele osób miałoby dokładnie takie odczucia wiecznie wymagając od siebie więcej. Ja mam totalnie odwrotnie – to wszystko napędza mnie do dalszego działania, każe wciąż uczyć się czegoś nowego i motywuje aby co dzień pokonywać siebie samego i być lepszym. Sprawia, że codziennie gram w grę z samym sobą. A ja… nienawidzę przegrywać z takimi słabeuszami!

Opowiadałem Ci w ostatnio o pytaniach jakie mnie nurtują, wspominałem o niezdecydowanym Jeff’ie – takie wpisy pomagają mi w obraniu właściwej drogi. I wiesz… czuję, że chyba jestem na dobrym szlaku i powoli dochodzę do odpowiedzi. Rok 2020 nie jest łatwy dla nikogo – zafundował nam wiele nieoczekiwanych zmian. Ale ja, z pomocą właściwych pytań, osób, wyzwań – buduję plan na siebie.